Sevgilim,
iç ağrısı ;dağlayan kalbimi
Sevgilim;unutulmaz destanım..
Bu şiir sana dökülsün,gözümden…

Bir bıçak arzusuna, dayanan aşkının meyvesi ;
Yeryüzüne düşme nedenimin kisvesi..
Hiç tutulur mu aşk,
yanan ateş,
batan gemi…?
Söyle sevgilim,seni yollamayan yollar mı bu aşkın çaresi…?

Etmem ; kırk dua dilinde,
Etmem ; ahdının gölgesinde gizli beddua.
Etmem ; bu kansız, bu yamasız gölgelerin ayrancında,
Dokunur suskunluğun,çakılır türküsü ,bahtıma…
Çakılır elbet ve vurulur kahpece,
Vurulur sinsice aşkım,ellerin o üryan fısıltı uğultusunda..

Gelir bir cevap,gelir yakalar seni
Kurulur bahtıma darağacı,
Kurulur ellerinden..
Oysa öksüzüm
Oysa yetimim..
Oysa ölüyüm, gözlerinsiz..


Anne/siz
Baba/sız
Kimse/siz yüreğim..
Sen/siz d/eğil aşk..

Aşk bir uçurumdu,ben düşmeden önce
Baktığın yeşil bir ovaydı..
Hikayesi tek kahramandan ibaret,
Sonucu meçhul bir savaşın;
Yenik askerleriydik..
Yine ben şehit oldum,sen ağıt yakan…
Yine düştüm gözünden..
Oysa en çok gözlerini severdim ben..

‘’Taştın yine deli gönül
Sular gibi çağlar mısın
Aktın yine kanlı yaşım
Yollarımı bağlar mısın’’


Elleri koynunda kalmış,içi ağlayan bir gelin,
Aşkı mecalsiz,vuslatı çaresiz…
Hayatın bana biçtiği rol..
Yürü hayat,yürü be
Git işine…

Ne yana dönsem yalan,
Ne yana dönsen_ıslak bır pamuk hayat_sıktıkça sertleşiyor..
BİLİYORUM!

Ne kadar saklasam , bir o kadar
İhbar ediyor seni gözlerim..

Sevgilim ;
Canımın uyumayan yüzü,
Biçimim,
eserim ,
devrimi kalbimin..
Gözlerim yaşlı,
Selamlarımı yolluyorum, bağrıma basarak ellerini,
O beni seven gözlerini,ahhh o güzel gözlerini;
Her saniyesine kıymet vererek :
Hasretle,yetim bir ürkeklikle
Öpüyor..
Öpüyor.
Öpüyorum...

Yine gidiyorsun,en çok ben biliyorum…

SİBEL EŞİYOK