1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1043
Okunma
varlığın somut tılsımı
gecelerin yıldızında
tut elimden ve al git
ruhumda asılı bu yafta
gündüze akar sularınla
konuşmaksız kalmış ağzın
duymaksız kalmış kulaklarıma
kırlangıçlardan mektuplar getirir
sesinin bende yankılanan sesi
yüreğimin gül’e olan özleminde
bulur artık geçmişin imleriyle
yaşama karşı ömrümün
manifesto oyunlarıdır
umut diye haykırdığım
sana ve zamana doğru
boğuk ve titrek sesimle
hayata imgeleşmiş bu kent
göğünde saklarken çocukluğumu(zu)
yeşilliğinde orman taşıyan ağacımızı
ve artıksız kalmış umudumuzu getiri geri
bir gün bir gün bir gün ki o gün sen bensin
deyip işte bir oyun daha oynuyorum yaşamımıza...
ya
da
kendi
miz
e
Hasan Bilgin
Cevap Yaz