Güzel Yavrum,
Bana ilk gelişini hatırlıyorum.
Ellerinden , annen tutuyordu.
Gözlerinden iki damla yaş
Sessizce akıyordu.

“Kalmam!” diyordun durmadan.
Kurtulup annenin ellerinden
Kaçmak istiyordun okuldan.

Ben,
Eğilip kucakladım seni,
Yanaklarından öpüverdim.
Ne kadar sıcaktı yanakların,
Ve sen
Bir o kadar masum...

Utandın,
Büktün boynunu,
Saklandın, annenin ardına
Parmağını aldın ağzına
Bir yandan emerken
“Annemle gidecem” dedin
Yeniden, ağlayıverdin.

Annen, kızar göründü sana,
“Okumalısın Oğlum!” dedi
“Okuyup Adam Olmalısın…”
…………..

Ve yıllar sonra bu gün
Çalan kapımda sen,
Kocaman bir adam…
Elinde çiçekler
Elimi öpmeye geldin.
“Öğretmenim” dedin…

Şimdi
Benim gözlerimde
İki damla yaş;
Elimde değil…
Geçmişte geziniverdim.