Kırık kalpler üzerinde yükseliyor güneş
Ve acı içinde ağlayan gözbebekleri
Erimiş saatlerin gölgesinde anısal cesetler
Başlarında
Avuç avuç dualarla ben ve Fatiha
İşte o yüzden
Her güneş doğuşunda
Güm güm atarken yürek, korkuyla
Karanlık gökyüzünde kaybolur gece ve ay
Söylenecek onca söz asılırken sessizliğe
Gölgeler dolaşır saklı ruhlarıyla
Anlamsız donuk bakışlı.
Birbirine benzeyen sabahlarda
Anlamını yitirir yaşam.

Ümitler yeşersin diye
Yıldız mı ekmeliydik toprağa geceden
Yoksa yağmur yüklü bulut olarak
Sen mi gelmeliydin gökyüzüme
Sağanak halinde ıslatırken bedenimi
Gökkuşağı aynanda görürdüm kendimi
Yüreğimdeki kuşlar
Pır pır edip uçarken yeniden
Dudaklarım Ümitli şarkılar söylerdi ve
Buram buram mutluluk kokardı dünyam
"Yaşama Sevincim" olurdun benim
Ve sen benimle oldukça
Bir daha korkmazdım yalnız gecelerden
Ya da sakladığım hüzünleri
Ortaya çıkaran güneşten
“İyi ki varsın” derdim her harfin vurgusuyla
Her saat başı
Taaa yüreğimden yükselen bir sesle
"İyi ki varsın,
Yağmur yüklü bulutum; iyi ki varsın...
Umutsuz yüreğime Yaşama Sevinci,
Kuruyan toprağıma bir cansın"