6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1426
Okunma
Hızla koşuyorum,
sırtımdaki küfeyle.
Gözlerim bağlı,
kan-ter içinde koşuyorum.
Düşmekten değil,
gözümdeki bağı çözmekten korkuyorum...
Çözersem düğümleri;
geçmişimi silmekten,
olduğum yerde,
küfemi atamadan,
dibe çökmekten korkuyorum.
Apansız belirecek bir ışığa kapılıp,
yönümü kaybetmekten korkuyorum.
Herşeyden korkarken bu karanlıkta,
umutla yine de aşkı arıyorum.
’Aşk korkuya peçedir’
yok başka çare.
Aynaya bakınca anladım,
benim korkularımsa
hep aşka perde...
Gülşen Mavi
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz