Acı kahvenin bile kırk yıl hatırı vardır
Hiç mi hatırım yoktu, kovdun gönül yurdundan
Yokluğun bir cehennem, hasretin deli hardır
Tutuştum cayır cayır, küle döndüm ardından

Çığlığım gökyüzünü milyon kere dolaştı
İsyanım Everest’i bilmem kaç kere aştı
Ağlamak istemedim, inan ki sabrım taştı
Hıçkırığa boğuldum, sele döndüm ardından

Adını dudağıma bir kez yasaklamadım
Haykırdım defalarca, kimseden saklamadım
Kan kustum, yine senden merhamet beklemedim
Hazanda boynu bükük dala döndüm ardından

Müptelası oldum bak köhne meyhanelerin
İçtim durdum, beynime çakıldıkça sözlerin
Alkışla dur kendini kutlu olsun zaferin
Küs olduğum şaraba bile döndüm ardından

İçtikçe yandı içim, dirhem dirhem kanadım
Hüsranım dile geldi, koptu kolum kanadım
Hüzün saltanatına yaklaştım adım adım
Terkedilmiş, kimsesiz çöle döndüm ardından
Bre kâfir tanınmaz hale döndüm ardından


S.U.

27/09/2011