Bakma öyle yüzüme, garip yabancı gibi
Canımı yakıyorsun bin yıllık sancı gibi

Susuz çiçek misali sararıp soluyorum
Dallarım kırılıyor sonbahar oluyorum

Düşlerim göç ediyor kırlangıç kanadında
Aldığım her bir nefes sanki zehir tadında

Bir küçücük yel esse, kirpiklerim üşüyor
Gözbebeğime hüzün, bağrıma gam düşüyor

Sen hep böyle sustukça, sanki yer yarılıyor
Ebedi bir yalnızlık boynuma sarılıyor

Susma, istersen ah et, ister ömrünce kına
Yeter ki bir şey söyle, konuş Allah aşkına

Kim ekti yüreğine gurur denen illeti
Bu muydu aşka dair gönlünün adaleti

İnan bunca sevmesem kapına dayanmazdım
Değil af dilemeyi, adını da anmazdım

Anla ki yaşayamam sensiz bir gece daha
Belki de can veririm çıkmam körpe sabaha

Vicdanına sığındım, vazgeç şu gazabından
Kurtar artık bu aşkı cehennem azabından

Bakma öyle yüzüme, garip bir hancı gibi
Canımı yakma artık bin yıllık sancı gibi

Masum çocukluğumu al da uyut dizinde
Boğ bütün hüzünleri mutluluk denizinde

Saçlarıma dokunsun leylak kokan ellerin
Gözlerinde uyusun gözlerim derin derin

Hüsranım bir okyanus,umudum bir damla su
Beni kör zindanlara düşürme çöl ahusu


Serkan Uçar

S.U.

10.09.2011