Bu gece resmine bakmadım!
Unuttuğumdan değil bilirsin!
Her gece ezberimi tazeliyorum,
Her gün aşkını doğuruyor,
Dalından yeni kopmuş tazelik gibi
Her gün yüzüne aşeriyorum…
Bu gece çekilmemiş resmine bakacağım.
Hani gözlerinle uzaklara huzur dağıtıyorsun,
Hani gülüşünde çingenelerin umursamaz neşesi…
Hani sağ yanağın daha güleç solundan,
Hani gamzeler yüzüne dokunmak için
Yerlerinden göç etmiş...
Hani kirpiklerinde saklanan kırlangıçlar…
Hani violin kaşlarına günlerce beste yapmış…
Hani elmacık kemiklerinde güneşlenen
Atlas okyanusunun en güzel denizkızları…
Ve burnundan yaratılmış zarif güvercin…
Hani saçların geceyi yakan zifir…
Hatırladın mı o resmi?
Sen pencereden bakarken çektim gözlerimle…
Ama kimseye gösteremiyorum…
Kâğıtları yaktı o halin!
Bu gece o resme bakmayı deniyorum…
Gözlerimde yangınvâri bir telaş,
Düşlerimi küle çeviriyorum…
O gece bir kez bakabilmiştim,
Şimdi tekrar bakmaya cesaret edemiyorum…

dedi fatmani...