Bana bir zarf uzattı bizim postacı Âdem
Açıp oku zarfı dedi sana gelmiştir mâdem

Gelen celp kâğıdıydı; açınca rengim soldu
Okuyunca mektubu aklî âhengim bozuldu

Asteğmenlik sınavı varmış tâ Ankara’da
Rütbeli bir asteğmen, olacaktım karada

Çıktım yola yanımda bizim uzun Süleyman
Bir ,askerʼ görsün dedik bu güzel anavatan

Bizi uğurladılar davul zurna çalarak
Sokakları inlettik uzun korna çalarak

Baktım koca Süleyman omuzlarda padişah
Anası çekiyordu, tü tü tü hey maşallah

Âlem en büyük asker bizim asker diyordu
Dostları sayılı gün, çabuk gerçer diyordu

İki metre kadardı, bizim koca Süleyman
Uzun Sülemen derdi dedesine her insan

Kayseriʼde bindik biz, mercedes otobüse
Kalbimiz sığmıyordu gururdan sol gögüse

Kışlaya akşam vardık çömez asker olarak
Beklemeye başladık, bir odaya dolarak

İlk önce muayene, ettiler takımları
Rapor: İyi yapılmış hepsinin bakımları

Süleymanʼa gelince muayene sırası
Anladı askerlikte hep yanacak çırası

Sağ cebinden çıkardı hayli kalın bir gözlük
Hastalıkları saydı, nerdeyse tam bir sözlük

Komutana dedi ki: ,,Bende var biraz körlükˮ
Ey Süleyman bu körlük değil bir nankörlük

O gözlük babanındır, ne yaptın be Süleymân!
Bir komando olmaktan yırttın, sağolsun vatan

İki metre Süleymân, kısa dönem er oldun
Ordumun tarihinde, cüce bir nefer oldun

Sınavdan başarıyla çıktı bizim Süleyman
Bir altın madalyayı, heketti bu kahraman

Sınıf öğretmenidir bizim koca Süleyman
Talebelerinden çok çeker bizim bu vatan

Soner ÇAĞATAY (18:51) 22 Eylül 2011 / Wuppertal / Almanya