SEN MEVSİMİN KIŞISIN
====================

Islak çimen üstünde, bu yüreğim çileli,
Göstergeler karışık, tüm hamleler hileli,
Daralıyor nefesim, seni bildim bileli,
__Sayfamızı açtım ki, gördüm çevrim dışısın,
__Bakışınla üşüdüm, sen mevsimin kışısın!

Topraktadır çökükler, ağırlığı bilinir,
Hassas ruhun yıkımı, parça parça dilinir
Derin bir iz bırakır, satırlardan silinir,
__Gelip geçen yılların, ilerleyen yaşısın,
__Ağır çekti sevdalar, bırak kalbim taşısın!

Kaybolmayan ışıklar, gözlerinin ferinde,
Bir miladın yüzyılı, duyguların yerinde,
Lav ateşi püskürür, kor ateşi derinde,
__Anladım ki bir daha, bu sevdanın başısın,
__Çiçek açtı tüm dallar, sen nadide aşısın!

Tatmadığın mutluluk, boğazına dizilir,
Her iki seven kalp de, aşkın resmi çizilir.
Kelimeler tuzaktır, karşısında ezilir,
__Parçalandı kayalar, dört mevsimin kışısın,
__Sele dönen gözlerin, sen bitmeyen yaşısın!

Gözündeki ışıltı, yüzündeki beninle,
Ben tutkunun olmuşum, hayallerim seninle
Sırra kadem basmışsın, şu ruhunla teninle,
__Hiç emsali olmayan, dört mevsimin kışısın,
__Bu aşkımı görmedin, anladım ki Şaşısın!

H.Hakan KURTARAN
25.12.2010-Aydın