Tete,



Sana ulaşabilmek için, asuman dikenleriyle dolu tarlalardan geçtim
...Günlerce...

Yırtıldı dizim, kanadı, düştüm, düşündüm...bıkmadım yürüdüm
Belki de şimdi diyeceksin ki, ben diken ekmedim, ekemedim
Ekmeden nerden bilirdin ki, o zifirlerden bir yolcunun geleceğini Tete


Sonra kapadım gözlerimi güneşlere
Geceleri hangi yana baksam, karanfil kokladım
Sarılıp kokularına, uyudum asuman dikenlerine
Şimdi diyeceksin ki, ben karanfil kokusu duymadım, duyamadım
...Koklamazsan, nasıl duyardın ki Tete...


.


...ömür, kalıbına sığmayan bir mutluluktur demiştin ya Tete...
...yapışır insan, insanın yakasına, linç eder eller ellerinle kendisini...



Sahi;
Bugün hangi mevsime suç yüklesem,
Ömrüm, ömür boyu ondan nefret ediyor.
Oysa hangi satıra can versem...koşup, dizelerime kapanıyor Tete
Dilimse özgürlüğünün, daracık tünellerinden koşup, ibadet arıyor
Geçtiğim bütün yollar zifir kendisine Tete... yok olup gidiyor bütün zamanlar


Biliyorum; bir açsam gözlerimi, yine içine güneşler girecek
Ne yöne baksam, çıplak asumanlar dolaşacak
Mecbur ayaklarım takılacak, üşenmeden düşeceğim... düşlerin içine
Dikenler batacak... mutlu yaralar kanayacak


Daracık tünellerde kaybolup, yok olacağım


Şimdi diyeceksin ki, ben o tünelleri görmedim, göremedim
...Nasılda unuttun, senin gözlerin hiç görmedi ki Tete...





Diyorum ki...sana doğru gelmeye bugün mü geç mi kaldım ?
Korkuyorum Tete, şimdi diyeceksin ki,




- Zaten ben dün de hep yoktum

günlerdenbirgün2011Davidoff