2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1664
Okunma

Sonsuz sevgime layık sonsuzluk bakanım;içim öyle dolu dolu ki aşikara ancak tozlarım uçuşuyor ve bilmelisinki beni söyleyebildiklerim değil,söyleyemediklerim yaşıyor.
Ketum kasırgalara giriftarım,önemi yok!
Ahraz kalsada yüzüm ne olacak ki!
Ben kelimelerde değil,kanlı canlı hayatta yaşıyorum.
Şükür ki ıskalamadan hayatı yaşıyorum.
ve taşan sevgi ırmağımdan mahrum bırakmıyorum kuzucuklarımı...
Senin gibi Baba!
Beni Rabbimden getiren adam Babam’a;
Şevkindır varlığımın ahengi
elleri dünya tutan,
kocaman gövdesiyle hayalime sığmayan
Gökardıma aşiyan melek
Tanrımdan arta kalan
tortu hislerimin sesi,nefesim
melal omuzlu Babam!
kaşların cehennem,gözlerin cennet
Ey malik renkli şamarları ödüme dokuyan!
özledim Rıdvan yakarışlı nidanı
en cazibeli zuhru lahza Ece halimi
’Kızım’ deyişini,kuzun oluşumu
küçücük,mini minnacık dizlerine sarılı!
Başında dağları doğrultan!
saçlarının her teline gamımız düşmüş
sevgimiz yansımış şakaklarına
emniyyetim bağrında afsunlu
güven mecram,emin menbaım
visalim,firakım
vefa dokulu B/abam!
Babacığım;
alfabemin binbir renkli harfleri
Seni anlatmaya kifayet etmedi!
Hülasa dünyamın hepsi...
Ben Babamın Kızıyım
Onunla onurlu, Ona başı dik!