0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1576
Okunma
Az önce umutları ayaklarına dolalı iki çocuk gördüm
Biraz sen,biraz ben
gülümsüyordu biri en masum sevinçle,bence
melüldü diğeri bükük dudaklarında can çekişen ümitle,sence
türlüsü olmaz acının herhalde menşei firak
yarı yassı hayallerin dipsizmiş gerdanı
başımı dayadığım yıkıntılar arasında yalnızım,herkesce...
Yinede umut yakışır sarı benizli bekleyicilere
adüvvün sevincini boğazına dizen delikanlı bir dik başlılık
aslında her birimizsin biraz,en çok yaşayansın,Sence
/ya hepimiz istisna idik, ya da hiç birimiz acının,açlığın ve mutluluğun gölgeliğinde/
Selametle Aziz dost;selametle...
