1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1495
Okunma

leyller ölür
çıldırmış kafa tası ekseninde
nazenin kuşlar
çığlık çığlık
hakikat öterken;
sanrısından asılmış
tanrılar düşerler yüz üstü
yüz üstüne
çıplak tenli kadınların kararsın yüzü
eril hummasında boğulurken ins(i)an!
karartıların söndürdüğü küllerden
şato diksin
vay gönül...
masaldı,sihirdi
tütsülenmiş gözlerde afaki bir hülya
devşirememiş tarlasını
yılanlara mesken tutan
zararın neresine diktinse közünü
delice ormanlarında sarmaş dolaş
sen ve iblis...
azazile ilişemez azrail!
herkesin gördüğü
tükürdüğü
kendisi
akşamlardan...