On parçaya bölündü Düş’lerim,
Kalp kırıklarım gibi..
Ben Seni Sen olmasan da Düşlerim,
Sen varmışsın gibi…

İlmeğinden kopuyor ipi, kıyametimin,
Geceyi bölen Sen gibi bölünüyor.
Cümlelerim üstsüz, başsız kaldı ardından Gidişinin,
Hecelerim Sensiz ölünüyor…

İçimde devriye gezen karıncalar,
Karınca sızısı kadardır acı’n..
Ses tellerimi kökünden kestiler,
Ben sadece karınca kadar’ken..


Hicaz olur yayılır tüm vücuduma,
Ezberlediğim, dilimdeki Adı’n.
Oksitli yüzlerce gözyaşı olur dudağımda,
Adını andığım için Yaşların(m)

Cümlelerimin kıyafetsiz kaldığı,
Cümlelerimin (d)üşüdüğü yerdeyim..
Aklımın, Kalbimin Gidişinde kaldığı,
Beni Sensiz bıraktığın yerdeyim..

Rüzgar yayılır endamıma,
Cümlelerimden çok Üşürüm.
Gam eklenir Hüznüme,
Düş olur, Düşerim…

Cevaplarının gelmeyip, gelenlerin de sızladığı,
Sorularım var benim..
Dev sancılarla boğuşurken,
Karınca misali Bedenim…
Yorgun, ezik, sesi kesilmiş yüreğimin çığlığı..

OnYedi-Eylül-İkiBinOnBir*12:00
Nevin Akbulut