Yüzüstü taş zemine kapanır, dudağı patlamış, dişleri zemine dökülmüştür Siyah feracesi kanlar içinde bordoya dönmüştür.

kız kulesindeki gözyaşları içindeki o küçük kız

Kız Kulesi’ndeki Kız ? BEN... / 2
( Şiirin Hikayesini Görmek İçin Tıklayın )
Kurşun karası gözlerim aktı,
Beyaz kağıtlara…
Yarım kalan Sevinçlerimi çizdim yazgılarımda,
Boyumu bile aşan yürekli kalemlerle..
Hadi at şimdi bu kağıtları da
At Denizlere..
Kız Kulesi’ndeki Kız…

Hükmü verilmemiş ayrılıklar yaşadık,
Ölmeden önce…
Onaylanmayan Aşk’lara çizdim sûretini…
Yüreğimden büyük Sevdim Seni…
Hadi şimdi bu kırık Kalbi de
At Denizlere…
Bırak ıslansın Kız Kulesi’ndeki Kız..

Yoruldum Gecelere küsmekten…
Kendimi bu kadar saklamama rağmen,
Her şeyin tam da ortasında olmaktan..
Saklanmak da yetmiyor…
Hadi kaldır at kendini şimdi
At Denizlere,
Bırak Kız Kulesi’ne..

Tarihin bilinmeyen yerlerinde,
Bir Uygarlıkta yaşıyorduk…
El değmez dediğimiz her şey çabucak keşfedildi şimdi…
Binlerce yıllık Aşk’ım
Ellerimden kaydı gitti…
Gözlerimdeki kalemle birlikte Deniz’e…
At bakışlarını da Deniz’lere..
Bırak Kız Kulesi’ne….

Sen gözlerinde yeni ufuklar keşfederken,
Ben gözlerindeki ışıkları sayıyordum birer birer..
Mavinin en derinine indim, çıkamadım ordan…
Şimdi nefesinin yokluğunda can çekişiyorum…
Nefesim Sen kokarken…
Al bu nefesi mi de Deniz..
Bırak Kız Kulesi’ne…_________________çok güzeldi ne diyebilirimki..