Özür dilerim çocuk tutamadım sözümü
Sana güzel bir dünya vâdetmiştim ama zor
Bilgiçlik maskesiyle kapatırken yüzümü
Aczime hayıflanmak ruhumu yakan bir kor
Saklamaktı niyetim müzminleşen güzümü
Heyhat tüm çiçeklerim ellerimde soluyor


Kağıttan gemilerle aşıp okyanusları
Keşfedecektik hani güzelliği yeniden
Yazık kör zihinlerin cisimsiz fanusları
Kaplamış gökyüzünü biz uyurken aniden
Kibrit alevlerine hapsetsem de özümü
Asrın tüm masalları hüzünle son buluyor


Bulmaya çalışmadan içimdeki kovuğu
Hep uçar sanıyordum hayalimdeki hûma
Telaşla yok ettiğin gözlerindeki buğu
Çöktü gece misali en kuytu umuduma
Kanayan gülüşlerin çoğaltmıyor azımı
Tükendikçe varlığım hiçliğe yol oluyor


Aşk ile döner âlem demiştim ya inanma
Basit emeller için onu çoktan kirlettik
Sen doğruysan herşeyi doğru olacak sanma
Çıkar gölgelerinde aranır oldu etik
Görünmeyen çukurlar kaydırırken düzümü
Nasıl derim sana ben iyiler hep gülüyor


Çek istersen elini lâyık değilim sana
Düşlerindeki hayat elimde yıkılmadan
Yaşanan zulüm ağır gelmiyorsa insana
Belli ki çoktan olmuş kendine bile nadan
Anla ama affetme hâlden muâf sızımı
Sen sustukça yüreğim kahır ile doluyor


2011