....





O nereden bilsin;
Siyah bir kısrak gibi koştuğumu
Ve en son bir gülü öptüğümü yanağından
Bir nefes molaydı kırmızı dudağında dinlenmişliğim
Vişne rengi yaşlı zamanlara uyanan
Kendi yörüngemde sayan
Soluk bumerang





Akşam sefaları açıyor sanır yüzümde
Ve küçük bir gökyüzü perisiyle karıştırır gölgemi
Gözlerimin hüzün gölünden toplar annem beyaz orkideleri
Vazolar yasaklandı babamın öldüğü günden
Avuçlarımda sararır








Sahi o ne bilsin
Ben ki geceyle sözleşmiş eski bir keman
Okunmamış sırlı kitap
Açıldıkça duvağı acıları tersten estiren rüzgar
En son sayfada bir g/iz ki
Mum(ya)lanmış hayali bir ayraç





Alışırken sancılarımın milyon yaşına
Kendimi yalnız bir çocukluktan yeniden büyütüyorum
Ve uzadıkça acıların karanlık izbe koridoru
Hiçbir yıldız aydınlatmıyor kalbimi
Konuk olduğum bir taşra evinin sarı odasında
Uyutuyorum resmini







O nereden bilsin
Yasakladığım şiirleri yazdım
Mühürlü kitapların efsunlu anahtarı olsun istedim aşk
Ve bir o kadar özgür
İstedim ki sevilebileceğini anlatayım ölümsüzlerin(!)
Ve sevme hakkı olduğunu lânetlenmiş meleklerin...


de_soulmate