7
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2001
Okunma

Mavi bir boya kalemiydim ben;
Boyarken beyaz bir kâğıdı,
Umut umut kokardım
Karşıdan bakanlara…
Gökyüzünde süzülen
Bir ışık olurdum bazen,
Bazense denizin derinliklerinde gizli
Büyülü renkli bir taş sadece…
Bir gemi gelirdi sonra
Çizdiğim denizin
Görüntüsüne uymayan,
Demir atardı kaptan
Resmimin tam ortasına…
İşte o zaman vazgeçerdim ben,
Mavi olmaktan
Ve
Umut kokmaktan…
Sarı olmak isterdim sonra,
Güneş gibi parıldamak,
Gece olunca
Uzaklaşmak gemiden…
Yapamazdım…
Beyaz olayım derdim,
Göç mevsimine tutkun bir kuş gibi
Uzaklara uçarım umuduyla…
Olmazdı…
Siyah bir çizgi olurdum
En sonunda…
Taşırırdım sınırları…
Dalga dalga olurdum…
Dökülürdüm geminin üzerine…
Dağılırdım…
Pelin…
Temmuz/2011
5.0
100% (6)