sevdikçe sev beni...


sevmek, kabulümdür yar.


Şiirlerinizdeki tınıya kapıldım desem:)

Beni Rahatta Oku


Sev beni
Koşulsuzca
İmkânsıza göğüs gererek
Varsa onurun, yüreğinle sev beni

Seni seviyorum
Ve bunu sadece boş elektronik kâğıtlara yazabiliyorum
Bir manolyanın sesinde
Bir Mevla’nın yolunda
Bir duanın koynunda seviyorum seni
Sev beni.

Ne kadar itibar etmesem de bu cümleye
Sen sev
Umursarsızca
Ummanda bulmuşçasına
Bir yetim misali
İyilik adına
Sev
Sadece
Sev

Kaç Yusuf söndürdüm gözlerimde
Ve sen kaç Züleyha taşıdın yüreğinde
Bilmem
Bilmekte istemem
Kıskanırım sacımın telinden bile seni

Kaç fasıl sonra biter bu hayat
Bilmem
Hayat sensin zannımca
Hiç bitmemelisin
Sevseydin
Belki
Bitmezdin
Bir yastıkta
Biterdin
Belki..

Neden sevmedin sen beni?
Çok mu çirkindim
Cebim delikti ondan mı?
Gözümün üstünde kasım vardı beli ondandı
Ya da
Açamadım bacaklarımı öyle umarsızca

Seviyorum seni
Ve bunu sadece Allaha fısıldıyorum her gece
Gün doğana kadar
Sadece o yarenlik ediyor bana yokluğunda
Korkma!
Düşmedi gönlüme henüz hiçbir insan sureti..

Çok bir şey istemiyorum senden
Sadece sev beni
Hiç sevmemiş gibi sevsen
Kafi..
Berna Ceren (Ceriwomen)

Hayat işte böyle gönülden seversin ve kalbini açarsın karşılık bulamazsın buna vefasızlık denir, düşünmeyede değmez zaten yeni güneşler doğar ve aydınlık günler başlar şairemizi ve şiirini kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.