Demir prangalar vuruyorum yokluğuna
el altından ayrılık notları yazıyorum varlığına
seni cümlemin üç noktasına esir bırakıyorum
tutukluyorum seni sevdanın içindeki harflere

" gidemezsin "

öyle kolay değildir gitmek
aklın kalır , yüreğin kalır
en önemlisi harflerin kalır bende
adımdan başka adı
kabul eder mi şiir adı altındaki otopsi raporların ?
Kusmaz mı virgül virgül ?

" gidemezsin "

kelimelerin yetim kalır ellerimsiz
dudağının oluşturduğu o müthiş kıvrımı bir daha göremezsin

" gidemezsin "

okkalı bir küfür savurur
lebinde gezen dilim

" gitmemelisin "

gerekliyim sana
kendimi düşünüyorsam haşa !
Tek derdim Pia ,
tek derdim Milena..

Hâlâ gidecek misin ?
Üç nokta büyüklüğünde git
yavaş ,
ince..
Ünlem büyüklüğünde seslen ,
virgül paralelinde dön..

" gidemezsin "

demiştim.