Pencerenin dibine tünedim , aç kuşlar misali
yukarda yaldızlı bir ay
pekmez kesilmiş bir gök
aşağıda gurur
incinmiş onur..
Hala seni beklemek ayıbını örtemiyor gece ,
aksine her fiskede dahada hızlı çarpıyor suretime kepazeliğimi.

Her gece aynı sokakta beklemek seni ,
tanrıyı görmek gibi
imkansız ama muhteşem ..
Iliğimi sömürüyor bu ayrılık , bilemezsin.
Sen sensizligin ne kadar pahalıya mal olduğunu yüreğime bilemezsin .
Bilemezsin , bilmemelisinde zaten
sen sensiz kalsan meczup olurdun ,
kötü olurdun ,
gözün açık giderdin.

Öyle ya ;
sen ölmeyi severdin
" her ölüm yeniden doğuş , ayrılıkta öyle " derdin
sigaranı tüttürür acı bir kahkaha bırakırdın ,
mağrur dudaklarına.

Öyle ya ;
sen ölmeyi severdin ,
ben seni öldürememeyi ,
o yüzden hep pencereye tünedim ,
sokak başlarında seni bekledim ,
rezilce.