Bazen koştukça yorulmayan çocuklar gibiydi sesin,
Bazen
Asırlar süren ıssızlık sürerdi
Susuzluğunu…

Hani,
Yağ der ya insan,
Açıp ellerini duaya,
Görünmez bir duahan dilemişti sanki seni bana,
Öyle seline kapılıp
Karışmıştım yağmurlara…

Ah
Asmin’im...

Titriyorum yalnızlığımın soğuk sularında
İçimdeki
Tortularını anlatmaya
Kifayetsiz kalır kelimeler
Uzatmak isterken ellerimi
Bulutların altındaki
Siluetine,
Biliyorum
Kaybolacaksın yine sislerde…
Hadi git ne olur
Hayalin avuntu olmuyor artık ezik yüreğime…


Sesin vururdu bir soğuk rüzgara
İklimler değişir,
Güneş doğardı
Alacakaranlıkta…

Lal olmuş gecelerimin türküsü
Akmaya görsün gözlerinden bir ılık yağmur,
Buz keser,
Hüküm giyerdim çöllerinde…

Ne zaman ki ayrılık şarkımız dillenirdi,
Küçülürdün kollarımda
Kaybolmuşluğum
Daha bir beter vururdu ruhuma
Sen ben olurdun,
Ben sensiz bir liman
Yok olur
Erirdim
Asmin’im
Uçurum çiçeğim...

Gölgende baharlar gelir
Çiçekler açardı hazanda
Umut rengi saçlarıma vurur ışıltısı
Yayılırdı kokusu savurdukça
Yamaçlarına…



’Sevdiğim; bu gece bilmesende yoğun karanlığımın ürkülerini ,yinede tüm ışıklarını kalbime yolla...Çok,çok korkuyorum...’

Asmin’im….
Buradayım,
Geldim.
Duyuyor musun sesimi?
Biliyorum
Çağırdın,
Geldim…
Bunca reddedilmişliğimin ardından,
Gel dedin…
Ne olur aç perdeni,
Göreyim bir kere
Geceden kara gözlerini…
Duyuyor musun ezgimizi
Asmin’im?
Uçurum çiçeğim,
Umutlarımı uçurdum olduğun yerde.
Anlatılmamış sevda masalım,
Dinlenmemiş türküm,
Alınmamış soluğum,
Yazılmamış yazgım…
Bilsen ne öksüzüm eksikliğinde
Al beni,
Geldim
Kapındayım işte…


Makamı belirsiz bir ezgi dilimde
Uğultusu gelir hummalı zamanların
Şifresi çözülmeyen dingin akşamlarda
Parmak uçlarım közde
Çizer şeffaflığını camların
Alevler harlar sürdükçe ellerimi


Yarım kalmışlığın
Saklayamadığım mutsuzluğumun
Ufkuma çizdiği doğmayan güneş…
Yasaklı şehrin kaldırımlarında
Gelmeyişine inat
Baktım yollarına
Ve sakladım yaralarımı
Görmeyişine isyan edip…
Kol kırılır
yen içinde kalır diyerek….
Boş ver
Aldırma
Sen yine de…
Arafta kalmış bedenimin ızdırabını
Bilmeyeceksin ki hiç

Gittin…
Bittin,
Dedim
Dedim ya;
Bitmedin
Hiç bitmeyecek
Ama bunu hiç bilmeyeceksin…

Aşk
Kaybetmekmiş Asmin’im
Dil yanar
Alev olur çıkan her söz
Yürek yanar,
Yakar…

Ben
Gözlerimi sakladım
Giderken senden.
Mim çekilmiş bakışlarımda
Bir tek resim vardı
Hüznümü deşeleyen…

_gitmeliyim
_bitti derken,
Sakladım gözlerimi…
Dilimin haykıramadığını,
Nefesimin
Yumru olup
Tıkadığı o anda
Sadece yüzün resmedilmişti bakışlarıma

Asmin, Asmin, Asmin’im….



Canan Korkmaz



Şiirdeki tırnak içine alınmış dizeler Yasemin Göksel’e aittir...Yasemin Göksel,Asmin şiir serimin ilhamı olan can dostum uçurum çiçeğimdir...

Seslendirmede her zaman kendisine eşlik etmeme izin veren Hasan Durmuş Hojama sonsuz teşekkürlerimle....