4
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
968
Okunma
garip mi
garip bir adam vardı bir zamanlar
denize yakın bir baraka da kalırdı
ve yalnız denize bakardı
ve deniz gibi akardı her sabah
birgün ne olduysa
kırmızı bir gül
hiç kimseye benzemeyen bir gül
üst başı dağınık bir gül
kapısını çalıvermişti ansızın birgün
sonra bütün kapıları açılıvermişti o kentin
sonra birgün
paltolarına gömülmüş namlular iner
kasabanın orta yerine
ceplerinde bir annenin göğsünden koparılmış eskice bir resim
adresler sorarlar
bütün sokaklar denize çıkar
sonra tuttukları gibi dalından
geldikleri arabaya atarlar kadını
sonrası kış kıyamet
sonrası...
birgün bir adam tanıdım
bütün ömrü denizde geçen bir adam
fırtınalı birgünde denize açılılıp
bir daha karaya dönmeyen garip bir adam...
şimdi ne zaman deniz kabarsa
hiç yoktan kırmızı bir gül kurşuna diziler
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
