……………………………………………………………………………………………………….
Söyle

Bir sözü kaleme almadan önce
Fikir süzgecinden geçir de söyle
Bir meclis-i ilme girmeden önce
Var ise müfsiti kaçır da söyle

Seyahate sen çıkmadan ilim al
Ger ilmin var ise ele kalem al
Sen yeşile bürün eller giysin al
Tevazu kisvesin biçir de söyle

Yoksula hami ol yetime acı
İlim adamların eyle baş tacı
Onlar bulur herbir derde ilacı
Nezaket şerbetin içir de söyle
________________________________________
Abdul Mecit Tokdemir©
…………………………………………………………………………
1894-1974. Şavşat’ın Kuçen (şimdiki adı Kocabey) köyünde doğdu. İlk eğitime köy medresesinde başladı. Daha sonra İmerhev’in (şimdiki adı Meydancık) Balıklı köyünde Hacı Mevlüt Efendiden Kuran öğrendi. Bir süre sonra Söğütlü köyünde açılan Dar’ül Hilafet-ül Aliyye adlı okulda eğitimini tamamladı.

Şairlik geleneğinin egemen olduğu bir ailede yetişti. Şiiri ve aşıklık geleneğinin küçük yaşlarda öğrenmeye başladı. Şair ve din adamı Muhammet Recai’nin torunudur.

Daha çocuk denecek yaşta aşık olduğu Safiye adlı kızla 1915 yılında evlendi. Ancak kısa süre sonra eşinin ölmesi üzerine 1917 yılında Elvida ile evlendi.

Genç yaşta yeni Türkiye’nin kurtuluş mücadelesinde aktif olarak yeraldı. Bu döneme ilişkin anı ve düşüncelerini de daha sonra bir kitapta aktardı.

Şiirlerinde özelikle dini konuları ve ahlak sorunları işleyen Abdul Mecit Tokdemir’in, »Oğluma Öğütler« (1964) ve »7 Mart Kahramanları« adlı kitapları yayımlandı. Ayrıca »Mektubat«, »Artvin’de Edebiyat« ve »Süzülmüş Sözler« adlı yayına hazır 3 kitabı basılma olanağı bulamadı.
…………………………………………………………………………………..
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-205-)(-)(-)(

Bir ulu mecliste söz söyler isen
Fitneyi,fesatı kaçır da söyle
Hasbihal edipde hâl eyler isen
Yalanı dilinden uçur da söyle

Söz ehli olmanın kuralı vardır
Yanlış söyler isen karşılık nâr’dır
Riyalı söz ise yiğide ardır
Doğruluk şerbetin içir de söyle

Her sözü bir hayra yoruyor iken
Dürüstlşük bendini koruyor iken
Sorulana cevap veriyor iken
Gerçeği aklından geçir de söyle

Mütevazi ol ki Hâk bilsin seni
Ahlak bir insanda değildir yeni
Ben diye kendini anlatır hani
Sen bir garibim de naçar de söyle

Ağzında hatayla çıkmasın nida
Mutlaka anlamlı hoş olsun sada
Sakın isyan etme Kerimdir Hüda
Elbette talihim açar de söyle

Sağ olan içindir mübarek aylar
Sabreyle ki sende Hüda bak neyler
Bakarsın seni de halis kul eyler
Bir gün gelir Mevlâ seçer de söyle

Tevbe et sen hata yapsan kazara
Pek önde dolaşma gelme nazara
Lüzumsuz gidince yarın huzura
Herkes ektiğini biçer de söyle

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz