0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
900
Okunma
Ressam bu kızıllığı dağıt, dönsün artık gün.
Işıldasın şafaklar, kızıllıklar ak olsun !
Soyun, matem rengidir, mor elbiseni yine !
Işıltıları konsun, gününde yüreğine..
Rengini gör, sesini duy, alaca karanlık.
Gündüz açılsın hele, zamânlık ve mekânlık,
Seyrettim melez günün, kundakta doğumunu;
Gündüz gülümset, gülüm göster, güldür yüzünü..
Yeryüzünde bir çalım, gökyüzünde bir tür kur !
Toprağın canı acır, taşın da yüreği var !
Ne diye koşuyorsun, kendi ölümünde kal !
Hey gece horuldanma, derin bir uykuya dal !..
Sönsün isli lambalar, fitil kısılsın artık !
Işıklar der gibi, sen yeryüzü, karşıma çık !
Sürgü açılsın, bir bir kapalı kapılarla !
Işık ışık saçılıp, gün yeryüzüne parla !..
Nisan 2003
Erkan Arslan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine aittir.
