Bil ki;sevgim kadar uzun değil hayatım.
Hüzüne istiflenmiş, kurduğum tüm hayaller...
Sen aşkın en üstüsün, ben ise zemin katım.
Hep üstüme basmışlar sana doğru gidenler.

Üşüdüğüm zamanlar hayalin yorgan bana!
Sende başlayıp sende biter her yarış.
Yokluğunun acısı boynumda urgan bana.
Hangi yöne dönersem yine sanadır varış.

Şad olur dakikalar; aklımda sen var isen.
Art arda sıralanır adınla kafiyeler...
Yazdığım şiirleri üst üste koyar isen,
Ne büyük bina olur, uzanır göğü deler.

Resm edemez kalemler, yüzünün desenini.
Sen değilsin gördüğün,aynaya baktığında.
Kıskanır tüm yeşiller,gösterme gözlerini.
Ne haz verir ateşin beni sen yaktığında.

Adın ile kavuştum beklediğim sevdaya.
Baştan ayağa senle doluyum artık.
Kulak ver şiirimdeki bu sessiz sedaya;
Kulak ver yüreğime; adınla atıyor tık tık...

HARUN KALKAN