Gecemin kuluçka dönemindeyim,
Ilık bir düş, ılık bir umut,
Dilimin üstünde cümle tohumları,
Çıkacak biliyorum, kabuğu kalın bir öykü,
Adı sadece doğduğunda kulağına fısıldanacak bir öykü,
Belki de sadece yalnızlığımın aydınlatacağı bir öykü…

II
Duşun altındayım,
Öykülerle yıkanıyorum,
Kapkara cümleler çıkıyor vücudumdan.

Tutkularım tenimin gölgesi olmuş,
Ay bile benden daha çıplak,
Üstümde kesif bir kabus kokusu…

III
Yatağımdayım,
Yanı başımda teselli ilacım,
Bir bardak sevinçle içilecek,
Yine de bazen acı geliyor tadı,
İnanmadan yine inanmadan içerken…

IV

Uykumdayım,
Birkaç kuruntum durmadan sevişiyorlar,
Birkaç anım pek bir mağdur,
İstediğimiz rüyadan başlamak serbest mi?
Hangi rüyada ağlayalım, derin olmayan…

V
Sabahımdayım,
İltihaplanmış bir anı,
Panzehiri yine sancılı bir anı,
Zamanın keskin tarafı kanatıyor yazgımı,
Çok değil, ince bir çizik sadece,
Yine kendini sihire boyayan birkaç nakarat damağımda,
İtiraf ediyorum, yüzme bilmem,
Çok boğuldum ben öykülerimde…

VI
Yine de dehliz benim aynamda,
Yine bir kadın dudağı silik de olsa çıkacak dalından,
Yine koparacağım ben onu yorgun arzularımla,
Yine en başa dönerim o zaman,
Gecemin kuluçka dönemindeyim,
Bekliyorum o öyküleri,
Yıldızlarından düşmeden önce...

Oktay Coşar