1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1627
Okunma
Hüzün rüzgarları eser sensiz her gece can ocağıma
Sanma ki unutturur seni bana, sensiz geçen zaman
Ahu gözlerine bir tutku ile başlamışken gönül sevdam
Sen gidince öksüz ve yetim kaldım son baharımda.
Bir damla düşse yanağına can evimden vurulurum
Zemheri ayazı düşer o an can ağacımın yaprağına
Azad etme istemem ben gönül evinin kuluyum
Sensiz hem öksüzüm hem yetim gönül bağında
Çarçabuk geçti bitmez sandığın ömrün tasalı yılları
Adımlarken kah sevinç, kah keder dolu çileli yolları
Her damlası bir bıçak yarası oldu yorgun yüreğimde
Ömrümden ömür çalan, kor ateşi hüzün damlaları.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz