işte şimdi vuruldum
kelimelerin sıra sıra dizildiği yerden
işte şimdi vuruldum
hayat dediğin şeyden

ben bilmediğim yerlerden geliyorum
adını sen söyle
kimi seyyah der adıma
kimi hâlâ bilmez
bilmesinler de ben senden biriyim

öyle uzak öyle de yakınım sana
belki bir şiirin sırtında gizliyimdir
belki de bir nehirim kıyısında
hâlâ senli günlere kulaç atmaktayımdır
kim bilir

ama hâlâ gülümsüyorum
sana ve hayata
bulunduğun yerden iki adım öteye kalkarak
varlığını soluyorum gecelerin
arta kalan yerlerinden

ve sözlerime ekliyorum geceleri
susuyorum çoğu zaman
ama yine de gülümsüyorum
utangaç mahcubum ama
hâlâ gülümsüyorum
sen varsın diye hayat

tut ellerimi desem
utanmaz bir edayla
tut ellerimi
sana gülüyorum
sende bir varlığa aşığım
ona gülümsüyorum
gülümsüyorum be hayat
gülümsüyorum işte

öylesine işte
şimo