Sana olan bu aşkım, şehevânî değildir
Bu hâl meleğe âşık bir insânın dıramı
Rûhumu saran hisler heyevânî değildir
Aşkının deryasına attım şehvet çıramı

Şehvetimi öldürdü, sendeki masumiyet
Aşkının dergâhında arındı ruhla fikrim
İçimde gizli çile, sesinden mahrumiyet
Şiirlerin dilimde, dönen evrâd u zikrim

Kirlenmiş şu dünyada gözlerin pâk pınardır
Bakarken hep çağlıyor, tertemiz duyguların
Kenardan taşan selde, her şehvet tarumardır
Gebertiyor nefsimi, harf harf hoş vurguların

Sana nasıl âşığım, âh bir bilsen cânpârem
Dışımdaki dünyâyı kaplayan bir duhânsın
Sana nasıl âşığım âh bir görsen kânpârem
Cemâlinle cânımda, cihân-ı câvîdânsın

Soner ÇAĞATAY (17:09) 18 Ağustos / Wuppertal / Almanya

Kelime:
câvîdân: ebedî, sonsuz
duhân: duman ve sis. Kuranʼda geçen kıyamet alametlerinden biridir. O gün her yeri böyle bir duman kaplayacak