Bâb-ı âlîyi açan Nurcân ile Kıymetʼti
Bu güzel kütüphâne ikisine zimmetti

Şeb-i şiirde bunlar, meşgûldu teşrîfatla
Salonu süslemişler muhteşem şatafatla

Herkese gezdirerek binâ-yı şehâneyi
Onlar tanıtıyordu kâdim kütüphâneyi

Kitâplarla doluydu hücreleri lebâleb
Ervâh-ı ulema da dolaşırdı rûz u şeb

Kapıdan esiyordu, üfül üfül bir reyhân
İçerde varmış gibi gül gül açan gülistân

Kitâplardı Sonerʼin o kırmızı gülleri
Daha da hoş kokardı âteşteki külleri

Tâlebeler bülbülü bu kâğıttan güllerin
Âlimler mâhîleri bu manadan göllerin

,,Hoş geldiniz efendimˮ dedi kapıda Nurcân
Ve Sonerʼin rûhunu sardı hemen helecân

Besmeleyle girdiler bu bâğ-ı belâğata
Bâkî sadâ bırakmak için dâğ-ı hayâta

Müdîre Nurcân idi; destyâri ise Kıymet
Hoşâmâde ettiler, ellerde gülden demet

Gül demetini aldı teşekkürle İskender
Zîrâ Pala şahsiyette, edebiyatta önder

Sağ ayağını attı ve hemen çekti Soner
Kolundan yakaladı onu edîb İskender

Sandı ki düşüyorum, deryânın ortasına
Tutundu sağda duran dolâbın tahtasına

Baktı ki koridorlar, rengârenk sırça kaplı
Fildişinden kapılar altından mandal saplı

Genişliği yaklaşık on beş metre kadardı
Tam uzunluğu ise belki yüz metre vardı

Tavanı da takriben yirmi metre yüksekti
Bu kâdim kütüphâne, mimârisinde yekti

Bu sırça koridorun altı tam bir deryâydı
Sonerʼin gördükleri Babilʼde bir rüyâydı

Deryâda yüzüyordu, türlü türlü mâhîler
Denizin üzerine bir cam çekmiş dâhîler

Sanki sırça yok gibi geldi her misâfire
Hayrânlıkla baktılar, ol mâhî-yi vâfire

İskender: ,,Sanat ile tezyîndir zîr u zeberˮ
,,Kâdim kütüphâneyi ziyâret zere değerˮ

Soner ÇAĞATAY (16:58) 13 Ağustos 2011 / Wuppertal / Almanya

Kelimeler:
bâb-ı âlî: büyük (ve yüksek) kapı
şeb-i şiir: şiir gecesi,
teşrîfat: önemli şahsiyetleri karşılamak (istikbâl etmek)
mâhî: balık
rûz u şeb: gündüz ve gece
helecân: bir hissin bütün benliği sarması, aklını alması ve meşgul etmesi
sırça: cam
tezyîn:süslü
zîr u zeber: alt ve üst
kâdim: eski
zer: altın
mâhî-yi vâfir: bol balık