Hüzne bıraktım ellerimi,
Gözlerimde bin bir korku;
Varolduğunu unutup evrenin,
Yok saydım seni,
Senin olan her şeyi!
Güneş doğmadı bugün mesela,
Akşam ise hiç olmadı…
Yağmurun ıslağını unutmuş tenim,
Üşümez ne kadar soğuk olsa;
Ellerim…

Hüzne bıraktım küllerimi,
Yüreğimde bin bir ateş;
Yanıp kavruldum,tükendim.
Savurdum anıları,tüm geçmişi!
Bir küfür kadar acıydı ağzımın içi,
Bir yalnızlık kadar koyuydu;
Düşlerimin rengi!
Ve yapraklarımı döktüm,
Her mevsimde;
Her mevsim sonbahardı bende…

Hüzne bıraktım dünlerimi,
Ceplerimde bin bir boşluk;
Biraz da yokluk,
Yürüdüm…
Her kaldırıma bir hatıramı bıraktım;
Ceplerimi boşalttım!
Hayata dair ne varsa,
Ben hepsini bugün tattım;
Kendi kendime…

Şimdi tek tabanca koşuyorum,
Bak hayatın önünde!
Gelme,tutma ellerimi;
Kalsın!
Hüzne bıraktım;
senlerimi de…