4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
815
Okunma
Bir soru sormuştum bir tanem,
Beni sevme ihtimalin var mı diye?
İhtimal…
Belki...
Kim bilir…
Cevabın dudak ucuyla bu üç kelime…
Bir umut doğsa da içime,
Kapılmamam lazım olmayacak hayallere,
Ben alışığım seni sensiz yaşamaya...
Olsun, canın sağ olsun gülüm,
Benim sevgim her zaman çağlayacak,
Sevsen de sevmesen de…
İhtimal...
Beynimi yedi bu kelime sabaha kadar,
Karıştırmadığım kitap,
Bakmadığım lügat kalmadı,
Oluya bir umut doğar diye bana...
Yok yok işte,
Koca bir bilirsizlik,
Seni bulamadım bir türlü anlamında...
Belki...
Yine bir belirsizlik, yine bir kargaşa,
Bu kelimede de yoksun ne yazık ki...
Kim bilir...
Kader bu ya,
Olması imkânsızlar da olur bazen,
Yine de umut yok bu kelimende de...
Şair demiş ya:
Beni sevme ihtimalini sevdim...
Bense ihtimaller ötesi sevdim,
Hiçbir şeyi beklemeden...
Benim aşkımda normal sayılmaz hani,
Aşkların çok çok üzerinde...
Kafamda sevda rüzgârı,
Vurur beynime beynime...
Kalbimde ateşin narı,
Dolar içime içime...
Öyle birine âşık oldum ki,
Duyan şaşırır halime...
O ki, dünyalar güzeli,
Bense dünyanın en çirkin adamı...
Gönül bu ferman dinlemiyor;
Onu sevmekle aşıyorum haddimi...
Bilmiyorum ben mi normal değilim,
Yoksa ona olan sevgim mi?
Seviyorum ölürcesine,
Beni sevme ihtimali olmasa bile...
Cevap Yaz