Öfkem taşkın,
Seni tanıdığım güne lanetler okuyorum
Keşke hiç çıkmasaydın karşıma
Sevmeseydim seni ölürcesine
Girmeseydin kanıma…
Hayatı zindan etmeseydin,
Saklamasaydın gerçek yüzünü
Sahte yüzüne kanmasaydım…
Pişmanım…
Zavallıyım…
…ve dünyanın en aptal insanıyım…

Öfkem taşkın,
Sildim seni hayatımdan
Tanımadım farz ediyorum,
Hiç çıkmadın karşıma…
Böyle kabullendim artık
Canım çok acısa da…
Kalbimi buldozerlerle ezdim,
Öldürdüm her hücresini…
Sevginin yerine nefret tohumları ektim
İsyan ettim senli günlere…
Artık adın heyecanlandırmıyor,
Senle ilgili her şeyi sildim hafızamdan…
Üzgünüm…
Çaresizim…
…ve sensiz yaşayan ölüyüm…

Öfkem taşkın…
Tahammülüm yok adını bile duymaya…
Aslında sana kızıyorum ya,
Kızgınlığım kendime,
Nasıl sana bağlandım böyle???
Kapadın gözlerimi,
Dünyayla kestin hayat bağımı,
Kaybettim kendimi,
Kimdim ben?
Neydi adım…
Tanıyamıyorum kendimi….
Ver bana ver benliğimi…
Kaybettim…
Pes ettim…
…ve özlüyorum senden önceki günlerimi…