buradasın..

seni görüyorum..

adın esmer kadın
değişmiş mahlasın..

saklandığın şeffaf resim;
kalemin ilk mısraya sürdüğü acı bir esin..

tahrikleri bağladığın hızır gülü dalında kokuyordu ölüm,
meczup aşkın kastı aşan fiilinden son ânda döndüm
yalnızca/
cemresi kovulmuş peysajla baharsız düşüm/deydi,yüzün..

ruhun intihar haline dua/sızdı çırpınmalar..

dudağının ağu kesiklerini
görmesen de göz bebeğimde
yalnızlığın tenhası ruhuma
tecavüzün manşetti dokuz sütuna..
lâl dilin kekremsi imgelerini
ince ince biledim aklın sayfalarına..

metruk bir zaman kalıntısı sevdama tüneyen kuşların ölüm nedeniyim..
arkaik aşkların ruhu sürünmüş harabelikte gölgesini arıyor çürümüş bedenim ..

fersude fikrimi tutuşturuyor alev düğümlü heceler
benliğimde iki kere infilak ediyor sözleri şarapnel
yarası açılıyor yüreğin şahmer şahmer
kızıl gelinciğimde boy veriyor
dilinden sızan kanlı irinler..

ağır hüznüme ketler vurmak istedim bir zaman
seni hiç sevmedim düşmanlığımsın dedin ya..
üzerime yıkıldı iflah olmaz iyimserliğim
çatladı ruhumun travmadan ördüğüm duvarları
her biri cansız kırık yüreğin sırçaları
bitmemiş şiirlerle doldu aşkımın mezarları..

yine de..

güneşi tutuk
tümceleri sükut
külleri kasvet soğuk..

sevda artığı seyrelmiş bir dumanlık
yazgıya sürülen isli bir karalık
duyguların nemli enkazıyla
yangın yeriymiş/..ayrılık..

der..

geçer miydim/
bilmi yorum...

balını yedim öfkenin
şimdi ruhum dingin
asude yanaşıyor kıyılarıma
bir kürek siye haberin
diyor ki affedildin..

baharda kalıyor gün
doğada sesi mavili bir umut
gökyüzü parlak
vuslata kurulmuş saat
zaman dalında taze tomurcuk
sevdanın bahçesinde her vakit kuşluk
bizden gayrı
aşka geliyor mutluluk..

sana çağrım ’gel’ değil
unutmam seni
ayrılık olsun
ödenecek bedeli

birkaç parça eşyayı saymazsam eğer
hediyelerle..

kalan iç’imdi..duran
iadende
bir de
lekesiz hayal sepetinde

anıları silinmiş

beyaz çamaşırlar...