0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1392
Okunma
Akşam rüzgârı, akşamın rüzgârı
Aşkımın feryadı, sevdamın zarı
Silerken anıları, döküyordu acıları
Ve rüzgârlar süpürürken yaprakları
Aheste, aheste esiyordu bir rüzgâr
Yüzünü dönmüştü etmiyordu itibar
Elinde mendil geliyordu sonbahar
Gülücükler solmuş akıyordu yaşlar
Akşamüstü yağmurlar dökülüyordu
Koca bir ağaç yerinden sökülüyordu
Hoş bir bahardı, ama son başlıyordu
Sabır taşı taşıyordu o hala susuyordu
Hoşça kal demeden, ardına bakmadan
Bir nokta koymuştu kimseyi takmadan
Bir gönül macerası, geçiyordu uzaktan
Meçhule adım atıyordu hiç aldırmadan
1974
Mustafa CEYHUN
