Aralıyorken kızıl perdelerini
Bu gün yine güneş doğuyor
Uzatıyorken âleme ışıklarını
Yine bir geceyi daha kovalıyor

Her ağızdan ayrı bir ses geliyor
Yeniden kapıları açtırıyor güneş
Her kafada bir dünya dolaşıyor
Kimi suskun, kiminde bir telaş

Ardında iri kıyım kaynanası
Bir kadın çocuk arabasıyla ilerliyor
Gelininin omuzuna atmış elini
Nefes nefese ayakları direniyor

Erkenden atılmış sokaklara
Küçük bir kız köşede dileniyor
Dilenirken yalvarıyor insanlara
Etrafa bakınıp hayata güceniyor

Nefes nefese kuyruklar çoğalıyor
Hızla geçiyor şehrin otobüsleri
Uzaktan bir bağrışmadır geliyor
Art arda raks eden düdük sesleri

Poşetine topluyor sebze atıklarını
Çöp tenekesi gölgesinde bir adam
Ne gören ne işiten var çığlıklarını
Kimin haberi var bu sessiz dünyadan

Bir sessizlik çöküyor şehrin sokaklarına
Ateş düştüğü yeri yakaraktan gidiyor
Bir cenaze arabası, ardında düğün alayı
Bir kovalamaca, takılmış kartalın kanatlarına
Ne garip acıya feryada bakaraktan gidiyor

Mustafa CEYHUN