0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1392
Okunma
çulu, tül; dilen anam;
umudunu al cebine, yele çal;
el kapısı, kilit olur yazına; üşü!
heybe çölü geçende, su niye?
hadi, kum ele; taşına söv!
çıkını kevgir; ilen döle!
-meşe kemir!
hıncı, kor; dilen Iraz!
-güneşi sile sine; semâ, kör!
poyrazı, kışa ırgat; aş’ı, nur
otur yola, inci say!
korkma hiç, çerez bunlar;
şiraze, saf; garezi yok
-yalancı buz, merhem urbana
-ayazı kır!
teri, pir; dilen ağam!
-dili, hâr; eli mora çalar;
gözyaşı, sel’e naz olur;
-utancı, yüreğe kir!
durma hadi, kanat içimi!
sele boş; eşe tırnağı, döşü;
ateşi ısıtır, düşü;
-uyansa, cennete gider!
dünya çamur, celâl ehli, susana;
ne hamur, helâl ola çıkına;
ne de haram, yüküne dumur;
tımar ile kafayı mamur edene;
-semere samur, az bile!
Mart-Temmuz 2011
