3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1099
Okunma
Önce söz vardı,
kelam oydu,
O seslerdi,
sesler harflerdi,
harf kendisiydi,
iyiyi,kötüyü içinde taşıyan ,tözdü,
vardı,
yokluk içinde saklıydı,
aslında ikiside aynıydı,
bir bütünün kendisiydi,
aynı zamanda parçalarıydı,
varın ,varlığı alındığında
yoktu
yokluk,hiçlikti
hiçlik ise varlığın kendisiydi,
tek olan aslında çoktu,
ama
ne karanlık nede nurdu
ezeli ve ebedi olandı
o
kelamdı
bilinmezin kendisiydi,
kıt akılların,
bildiğiydi,
aslında o,
tanımlanamaz olandı,
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz