Hırçın bir yaprağın dalından ayrılmasının vakti,
Hayallerin,
hüzünlere vurduğu,
Mevsimleri beklemekte.
Henüz geç değil.
Dökülen gözyaşları beklemekte,
Kurumuş bir
gülümseyişin,
Canlanmasını yabancı yüzlerde.
Henüz geç değil.
Güneş doğuyorken,
uykusundaki yalnızlıkların gölgesinden,
Bir dolunayda bıraktığım yüreğim,
Hayata
gülümsemeyi öğreniyor,yeniden.
Henüz geç değil.
Sevmeyi,
Aşkları sevmeyi,
Öğrenmeye çalışıyorken,
Artık çok geç,
Bir daha yaşayabilmek seni.