Kıyıp-ta elime alamadım dostlarım
kalemlerim ,fırçalarım

dara düşünce!
beni yazmaya,beni çizmeye başlamışlar, yüreksizce

hat-ta yazmayı ,çizmeyi bir kenara bırak
oğlum AMMOŞ!
Dik alasını becermişler yüreksizliğin...!

Bir-de o var ya, adı gerek olmayan
hani senin, ’ablam’ deyip saygı gösterdiğin
bana-da ’ değerini bil’ dediğin

Ve örselenir diye öpmediğim,koynuma almaya kıyamadığım
Daha dün boynuma sarılarak,’sensiz yaşıyamam ’diyen güzel/sevdiğim

El-le bir olup-ta beni kınamış,sebebsizce ve-de yüreksizce...

Eyy! Meyhaneci
oğlum AMMOOOŞ!!
Sana soruyorum ulan şimdi!!

Ben nerde hata yaptım
seni dinlemekle mi!!? yoksa yapmayı isteyip-te yapmadıklarımda mı..!!??

Söylesene ulan,söylesene!!!

Şimdi bana bir şey sorup durma , ’nasılsın ?’ diye

Sen git!! bir duble getir
gün kaçmadan, hava kararmadan
yoksa! , yoksa oda satacak bizi ....