Bir intiharla birlikte uyanmak,

Geceye küskün bir sabahta...

Bir intiharın teninden artık ne varsa,

unuttuklarımızı aramak,

kayıp ilişkiler sandığında...





Hani o mektup,

defnedilirken ilişki mezarlığına

kara gözlüklü bir kaç cümle geldi anımsıyor musun ?

Bir kaç cümle de attılar hatta, ayrılık toprağına.

Arta kalan ihanetlerden...



Bazen,

bir ilişkinin yollarında yürürken,

farkında bile olmazsınız,

tanıdık bir kalbi ezdiğinizin.

Kendi duygularınızın renginde olduğundan...



Bütün tesadüfler kaçınılmazdır,

yazgının,

ıssız bir sokakta,

köşe bucak saklandığı bir anda...



Bazen...

Ucube birkaç şiirimi kısırlaştırmayı düşünmüyor değilim...

Üremesinler duygumda diye...


Kabul ediyorum,

bazı yazılarımda / yazdıklarımda hormonal dengesizlikler mevcut.

Sanıyorum başlıca nedenleri de,

o anda, salgılarımdaki şuursuzluk,

ya da imgelerdeki kontrol edilemez komplekslerim olabilir...



Irz...

Bir cümlenin duygusunun

ırzına geçmek,

cahil özentilerle...

İffetine kalem değdirmek...

Kaç aydan başlar?

Ya da kaç mevsimden?


Oktay Coşar