Yürüdükçe
Kemikleşen
Göz yaşları
Kırılmayan bir türlü
Bir türlü kırılamayan
Ama bin türlü kırılgan

Eskiyi anlatmak zordur aşık balık hafızasıyla
Uykunun dibinde kalanları ayıklarsak eğer
Belki dudaklarımız kendinden geçer o zaman
Belki de bir belkilik zamanda dil gömer kendini tükenmişliğe.

Katil falcı yine bilemedi doğacağım zamanı
Kalbine sapladığı sihirli küresi bile bulanık gösteriyor doğmamış sızıları
Daha çok efsunu alınmış yalanı var söylenecek belli ki
Daha çok ölüm var provası bitmemiş
Daha çok ayrılık var nakışı yarım kalmış.

Ruhu duygularından sızan bir vücudun ne farkı var putlardan
Birkaç kelimeye tapmak bile kapkara bir ibaedetin ten rengini açar

Yürüdükçe
İnciniyor
Anılarım
Zaman bile
Şaşırıyor
İleriye mi gitsem, geriye mi diye
Dursam mı yoksa diye
Kaçsam mı yoksa diye
Ölsem mi yoksa diye
Kırılmıyor bir türlü ama
Bir türlü kırılamayan
Ama bin türlü kırılgan...



Oktay Coşar