İçinden çıkamadıgımız duygular,Aklımızı karıştırmaya hayliyle yetiyor.Bazen keşkelere kalırken bazen de elimizden gelmedigi için çaresiz kalıyoruz.Her derdin bir çaresi var derler? Gerçekten de çaresi var mıdır!

Bu yaşımıza geldik tek öğrendiğimiz çaresizliğimiz. Kime baksak bir türlü, bir şekilde onlar da bu çaresizliği yaşıyorlar. Nasıl yaptılar bunu bütün bir topluma. Hepimize çaresiz hissetmeyi nasıl becerdiler, nasıl öğrettiler bizlere çaresiz ve mutsuz hissetmeyi.


Değerli Çiçek;
Yaşamımızda soyutlandığımız anlarda bir çoğumuzun yaptığı hatalara düşmeden şiirlere sarılmak var bir de değil mi??
Kelimelerden medet umup duyguları aktarmak ruhdan bedene bedenden kaleme kalemden kağıda....
Hani bir söz varya , çare yine biziz...
Çözümler bir yerlerde saklanıyor...
Onları görmemizi bekliyorlar...
Şiirinizi tebrik ediyor, Sanat hayatınızda başarılar diliyorum....