Bunca yılın ardından ben sana bakıyorum
Bütün mektuplarımın ucunu yakıyorum
Sen unut, ben unutmam, unutmak ardır bana
Bütün günahlarımı seninle yıkıyorum

Rüzgara sor söylesin asılıdır dallarda
Bir gün geçersin diye yokluğunu emiyor
Gözlerimi unuttum ta o zaman yollarda
Baktığım gördüğüme bu yüzden benzemiyor

Gönlüm bir fişek gibi, gözlerim çakmak çakmak
Bir yandan patlıyorum, yanıyorum bir yanda
Bütün amacım şimdi son kez yüzüne bakmak
Gerçekte olamadım, olmak belki rüyanda

Hıçkırığa boğulup kopan bam teli ile
Yürek telim kopuyor, kalanı büyük yalan
Kapından geçiyorum her sabah yeli ile
Gece kirpiklerine çiy düşerse beni an

Dolunaya düşüyor kaşı hilal bir resim
Saklıyorum koynumda güneş ağarana dek
Biterken yıldızlarda şaşaalı merasim
Ölmek istiyor canım şöyle sana gülerek

Güneş eteklerini yayarken karşı dağa
Bakarım var mı diye senden bir ayak izi
Görünür bir hoyrat el bıçak vurur budağa
Nasılsa tek vuruşla kanatır ikimizi

Zaman kuşluğa erdi, şimdi dört yan kan gölü
Yanılıp bütün kuşlar eğilir su içmeye
Kalbimde kırıyorlar kızıl gonca bir gülü
Neden bırakmıyorlar bir kez olsun açmaya



Hayrettin YAZICI