Adı maviydi düşlerimin
Zifiri katran gecelerimde bir umuttun
Üzerime yıkılan odamın duvarlarında sana tutunmuştum gizlice
Sen yoktun
Yokluğunda düşe yatmışken ben
Bıkmadan usanmadan umudumu suladım sende sensiz
Bir gün geleceğinin topuk izlerini duyardım yüreğimde
Ne kaldı ki ömrümüzde şunun şurasında bu gün var yarın yoktuk
Oysa ne çok yaşanmamışlıklarımız vardı susuzduk.
Umutla umutsuzluk arası
Sanki yarım ekmek arası düşlerdi
Ayın güne özlemi nasılsa seni öylesine özlerdim her gece
Ve günün geceye terk edişinde seni kaybetme telaşı sarardı bedenimi
Öylesine susuzdum ki sana
Ateşinde yanmak susuzluğumu gidermek isterdim kana/kana
Git kavuş sevdiğine diyordu bir ayağım
Bir ayağım seni kaybetmekten korkardı
Ha gayret git kavuş sevgiline
Haykır sevdiğini yüzüne
Ne vardı ki
Sevi
Yorum
Seni
İşte…
Ama her defasında
Dizlerimin bağı çözülürdü
Bir ateş basardı alazlanırdı yüreğim
Oysa şimdi sensiz geçen günüme kahrediyorum
Ne güzel şeymiş seni seviyorum diyebilmek ve sevilmek
Şimdi bir güzelin dudaklarında serinletiyorum alazlanmış aşkımı
Ve her sesini duyanda esrik bir titreme sarar tenimin dört yanını
Ayaklarım yerden kesilir uçuşa geçer tüm isterik arzularım
Seni yaşarım çılgınca sende patlar volkanlarım
Ve ben göğsünde sabaha erdiririm senli düşlerimi
Çılgınca sevişirim koyun/koyuna
Seni seviyorum Mavi düşüm
Seni çok
Ama
Çok
Se
Vi
Yo
Rummmm.!
Kim demiş ki düşler gerçek olmaz diye…!!!

İbrahim ALTIKULAÇ
“Senin Uğruna