3
Yorum
5
Beğeni
4,6
Puan
868
Okunma
ölümlü ülke kuyusuna sarkan son ses bu
sarkacı zihin kemiren sancı suyu
nekes ithamlar sürünüyor dal budak
’’elde var’’ fazlalık sayılır amma
sıfır beden giyinir yokluk!
bil ölümsüz aşk
elveda demek buhrandır her zaman!..
çıkışsız bir karanlıktır düş dönümü
ay geceye verdi mi yüzünü
kamçılar sesini ney
kıptî izler kalır geriye
acıya sürgülü ahlar
yabancı yaşlar gibi yalancıdır eller
’’üşür ölüm bile’’ derler
oysa
bir acı üzerine bir acı, daha da yakar
giden bir kişidir -sözümona
gölgeler, ürkütmeden sayılmaz!
boyalı uykular takınır apoletler
çok dayanmaz, mihrabı yamalı yâr
-açın zamanın üzerini boğuluyor
feraseti sönmemiş dağdır, vakit
usuldan sokulan volkan
ya, kendini tümden götüremezsen!
geceler iliklenir sabaha
günler eş tutulmasında
bir yaşamın kıyısıdır çöken
tutunacak dalı kalmayan
hep bir ağaçtan yanar ormanlar!
.
.
.
hoşçakal bilge tufan, hoşçakal!..
ToprağınSesi
.
5.0
85% (11)
4.0
8% (1)
1.0
8% (1)