(eğer bir gün, yakında geliyorum ve istediğin ne varsa benden
vakit geçirmeden şimdi söyle bana, dersen)

gelirken bütün aydınlıkları al yanına da öyle gel,
bir ateş böceğinin müjdesi gibi aç kapımı, kimseler duymasın
ve süzülerek gir içeri, karanlıkların hepsi sensizliğimde kalsın
sakın umursama, ya kıskanır da kapatırsa diye güneş gözlerini
gecenin yıldızı sorarsa sana olan-biteni, sen o zaman anlatırsın.
ve dilerim susmazsın.

...
(bir çocuğun minik saksısına elleriyle diktiği çiçeği büyütmesi
ya da bir başka şeydir, kendini kandırması gibi)

inanılmaz fotoğraflarını giy üstüne de öyle gel,
çöl sıcağından derin koksun ama hepsinde biraz yağmur olsun
alt köşede bir ağaç ki, su diye ağlayan köklerini, suluyor olsun
hani en çok sevdiğimiz var ya, sakalımı saçınla seviştirdiğimiz
gelince başın hiç kıpırdamadan sessiz, omzumda öylece dursun
öylece, ne olursun.

...
(kulak bazen duymayacağı seslerin adresini sorar ya gözlere
hiçbir rüzgarın esmediği, günün en ölü saatlerinde)

kırık çizgilerimize basmadan, üstünden atla öyle gel,
yani tereddütsüz ve bilinçli ilan-ı aşk ol, çık karşıma işte aniden
bütün şaşkınlıklarımı topla, görmek nedir unutmuş gözlerimden
kırmızısı yok bir şeffaflık dansı gibi, sarılsın yüreğimiz birbirine
ve ne kadar üşüdüm deme o uzak sahilde, de ki işte geldim ben
inan hiç düşmeden.

...
(bir lunapark gecesi, neden hep böyle zamanlarda gelir aklıma
yürekteki balonun ipini, kim ve neden çözmüştü acaba)

yürekten çalınmış balonlar arasında, ara da öyle gel,
dolaşarak gökyüzünün katlarında, bütün bulutları teker-teker
üstünde rengin olanı al yanına öyle gel, tabi bulabilirsen eğer
hüzünlü bir isimsizlik olarak saklarız, labirentlerinde beynimizin
..,
gerçi ne fark eder boş olması elinin, yüreğin dolu olsun yeter
gidiş gibidir zaten böylesi gelişler
birbirine çok benzer.

Cevat Çeştepe