Kesik soluklu cerahat geceleri bir yanımın
Seni savuruyor günahkar dakikalara

Seninle terk edilen geçmişin anıları
Siliyor hüzün günlerini karelerden tek tek
Savuruk, bedeli ödenmemiş düşler
Unutuluyor hafızamdan

Yürek acılarımın ilahi avuntusu sesin
Çınlıyor kulaklarımda
Kefenlenmiş ruhumun can suyu
Şimdi tiksinti bir tat bırakıyor damağıma
İntikam sarhoşluğunda iç çekiyor gizli acılarım
Sessiz…

Günah çıkaran yıkık, korkak bedenim
Yaslanıyor bir donuk hatıraya
Girdaba tutulan kibrit çöpü yüreğim
Çekiliyor yine sevda kıyılarına

Pervasız bakışlarım akıyor
Utangaç omuz başlarına
Atlas kokulu amber tenine
Dantel işlemeli gerdanına

Gök kürelerin ışığında
Titriyor gözbebeklerim

Pişmanlığın yalvaran gücüne katılmış
Çocuksu inlemeler dolduruyor gözpınarlarımı
Gurur parmaklıkları ardında
Çırpınıyor ölüme yüz tutmuş doğuşumun
Şafağı

Defalarca astarlanıp kokulandırılmış
Vicdanım
Engel olmuyor çıkışa kıstırılmama

Ve elim uzanıyor son kare fotoğrafa
Yaprakları dökülmüş sarı bir güz gülümsüyor
Masum bir ayrılığa
Sahibini bulamayan saflığın
Tokatlarını indiriyor suratıma

Çaresizliğim utanç yağmurlarında eziliyor
Cevapsız soruların hesap kesme günü
Ölüm dilenen benliğim
Bir kez daha borçlu kalıyor sana


Blackless